Ankie en Frank.reismee.nl

De laatste etappe

Hola Amigos,

wij waren gebleven in El Calafate, de uitvalsbasis voor de Perito Moreno, de enige gletsjer in de wereld die stabiel blijft! Daar we beiden zo verkouden waren als....... (honden?) en door onze reis vanuit Iguazu naar Buenos Aires, doorhouden op het vliegveld aldaar, naar El Calafate, hebben we van de eerste dag een rustdag gemaakt. Via booking.com een hotel geboekt (helaas redelijk ver van het centrum op een steile heuvel), maar eerst lekker bijgeslapen alvorens het stadje te verkennen. Al snel hadden we weer vriendjes gemaakt met de zwerfhonden hier. `s Avonds hebben we een avontuurlijke trip naar de gletsjer geboekt inclusief de beklimming hiervan!

De dag erna was het weer vroeg op op weg naar de Perito Moreno, 80 km verwijderd van ons dorpje. Het zou een onvergetelijke dag worden. De gletsjer had vanaf elke kant een andere blauwe kleur en als er een stuk af brak was het alsof er een onweer losbrak. Ter illustratie, die gletsjer is 60 meter hoog op de foto`s! Het beklimmen van de gletsjer maakte veel indruk. De afsluiting van de tocht werd beklonken met whiskey (nicht das Pferd) en ijsklontjes van de Moreno. Het smaakte voortreffelijk.

Dinsdag hadden we de vlucht naar Buenos Aires (voor de derde keer daar), om er nu te blijven tot het eind. Door een vertraging van Aerolineas Argentinos (de Argentijnse vliegtuigmij en meer regel dan uitzondering) kwamen we pas laat in de namiddag aan in B&B Solar en Soler. Aangezien we nog niets gegeten hadden de hele dag waren we uitgehongerd en wilden we een hapje eten. In een bijna leeg restaurant hebben we iets gehad, maar bij navraag bleek dat hier pas om 22.00 de Portenos (inwoners van Buenos Aires) aan tafel gaan.

Na een matige nachtrust zouden we op woensdag dan Buenos Aires verkennen. Na een duidelijke toelichting van onze gastvrouw Victoria gingen we op weg en hebben we vooral veel gelopen door het centrum. Het plein van 5 mei (bekend van de Dwaze moeders die hier demonstreerden voor de slachtoffers van de vuile oorlog) was erg indrukwekkend. De oorlog blijkt nog altijd een gevoelig onderwerp hier.

Na een lange dag gingen we via de metro (hier genoemd de Subte) terug naar ons hotel. In het hotel kwamen we erachter dat we in de metro (we weten nu waar en hoe het gebeurd is en helaas komt het hier veel vaker voor dan vermeld) beroofd, cq gezakkenrold zijn (wordt nu voorgedragen in de nieuwe Van Dale als woord). Helaas zat in de moneybelt van Frank bijna alles. Onze paspoorten, bankpassen, rijbewijs van Frank en flink wat geld. Het was lokale tijd 19.30 toen we het constateerden. De ambassade was helaas al gesloten, maar vandaag is met kunst- en vliegwerk, medewerking van de Argentijnse politie, de Nederlandse ambassade en vooral veel inzet van Femke en haar collega`s (want Gemeente Roermond gesloten vandaag op 5 mei) het wonderwel gelukt om 2 noodpaspoorten te krijgen zodat we morgen gewoon met de vlieger terug naar huis kunnen komen.

Gelukkig hadden we een andere creditcard achtergelaten in het hotel en kunnen we wel nog over wat geld beschikken.

Verder is er niets met ons gebeurd, dus geen zorgen!!!

Nadat we ons noodpaspoort hadden geregeld hebben we werkelijk de meest fantastische sushi maaltijd ooit gehad. Zo heerlijk en helemaal niet duur, dat was een meevaller! Vanavond hadden we wilde plannen om ergens Armenisch te gaan uiteten, maar er stond een rij voor de deur, niet normaal. We hebben maar ergens anders een hapje gegeten, waarna we naar een Milando zijn gegaan, een plaats waar een live-band optrad die alleen maar tangomuziek speelde (maar in alle soorten tempo) en waar heerlijk gedanst werd. Alhoewel we zelf niet hebben meegedanst, was het een fantastisch schouwspel, een kroon op wat aan het begin nog een ellendige dag leek!

Morgen is onze laatste dag in Buenos Aires en we hebben door de diefstal nog wat in te halen. We willen nog naar Boca (oa voor het stadion waar Maradonna beroemd is geworden) en nog naar de begraafplaats waar Evita ligt. De rest is bonus!!! Om 21.30 vliegen we met onze noodpaspoorten naar huis.

Heel veel liefs,

Ankie en Frank

Reacties

Reacties

papi

Dit is de laatste reactie naar de globetrotters en andere lezers toe.
De afgelopen week was echt hectisch zoals we uit de verhalen die we hebben vernomen konden afleiden en godzijdank via allerlei hulpzame handen zijn ze toch nog volgens plan naar NL kunnen terugkeren. Enkel een ongeluk komt nooit alleen en de terugvlucht vanuit Madrid was zo'n voorbeeld hiervan. Originele aankomsttijd in Brussel was 22.00 werkelijk 01.22 Reden was zg turbulentie in de omgeving van Madrid. Om 04.00 konden Frank en Ankie, na een dag van 34 uur, zeggen "We zijn weer thuis".
In ieder geval bedankt voor de mooie foto's en verhalen. Nu weten we niet of zo'n site er ook voor de trouwerij is?? We houden er ons voor aanbevolen.

groetjes Papi en Moeke

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!