Hier dan eindelijk een bericht van de heer en mevrouw Heijen. 

Inmiddels zitten we op Lombok, maar hoe zijn we hier gekomen? 

Op zondag 10 juni om 21.00 u vertrok ons vliegtuig vanuit Schiphol. Frank had bij het inchecken nog te kennen gegeven dat we op Honeymoon waren, maar de gehoopte upgrade zat er helaas niet in. Sterker nog, voor en achter ons was nog een stoeltje vrij maar uitgerekend naast ons kwam een dikke, niet zo fris ruikende Rus te zitten. Frank heeft dus een  geweldige vlucht van 15 uur gehad. 

Eenmaal aangekomen in Bali, Denpasar hebben we een taxi naar Sanur genomen. Het zou een klein stukje rijden moeten zijn, maar door de overvolle straten duurde dit bijna een uur. maar daar was de beloning: Villa Katala. een huisje met privé zwembad, echt schitterend.

de eerste dagen hebben we geluierd en sanur verkend, dit was salou in indonesië. na een paar dagen wilden we toch wel eens een dagtrip maken en kwamen uit bij Norman, een man die ons al 10 keer had aangesproken voor een trip. We zouden naar een plek gaan waar we konden snorkelen en zeeschilpadden konden zien. en daarna naar een tempel waar bij zonsondergang traditioneel gedanst zou worden. en als afsluiter seafood eten op het strand van Jimbaran. wij zagen het helemaal  zitten , vooral omdat we hem hadden verteld dat we geen toeristen zijn die de standaard dingen wilden zien.

de volgende dag werden we keurig om 10.00 u opgehaald. het was niet ver rijden, maar door de drukte deden we er weer een uur over om een paar kilometer te rijden. eindelijk waren we er. maar hier werden we al gelijk ontvangen met een menu van de wateractiviteiten die ze hadden ( op een banaan, waterscooter, etc.). hier hadden we dus totaal geen trek in. wij wilden juist zelf snorkelen etc. mar dat ging niet. de schildpadden bleken in een eiland te zitten waar je met een bootje nartoe moest, en ze zaten daar in gevangenschap. hier hebben we dus rechtsomkeer gemaakt, tot groot ongenoegen van onze chauffeur (die zag de commissie natuurlijk aan zijn neus voorbij gaan). daarna hebben we ons naar een strand laten brengen waar we gerelaxed hebben en wij de attractie waren, een groepje Indonesische vrouwen wilden telkens met ons op de foto.dan zou toch het hoogtepunt komen, de tempel bij zonsondergang , Ulu Watu. Wij dachten dat dit een andere tempel was waar  je door de zee naartoe moest. nou, de tempel lag wel op een hoge klif aan zee, maar daar was alles mee gezegd. hordes toeristen kwamen erop af en de tempel was niet erg indrukwekkend (misschien zijn we een beetje verwend?). er liep een heel leger apen rond die van alles van de toeristen afpakken. daarna ruilen ze het terug voor voedsel. toen begon het traditionele dansen. eerst werden 500 toeristen op plaatsen voor 100 mensen gepropt, ieder bruikbaar plekje werd ingenomen. het dansen was het eerste kwartier leuk, maar daarna hadden we het wel gezien. 

op naar Jimbaran voor het voortreffelijke diner met seafood aan zee.  kreeft is het niet geworden, voor 1 kreeft vroegen ze bijna 100 euro! (dan kun je nog beter bouillabaise op Corsica eten!) dus hebben we het bij krab en reuze scampi gehouden, ook hiervoor moesten we diep in de buidel tasten. een teleurstellend dagje dus. daarna zijn we per boot doorgereisd naar Gili Trawangan, een tropisch eilandje voor de kust van lombok. via booking.com een leuk hotel gevonden waar we ons uitstekend vermaakt hebben. we wilden hier de stoute flippers aantrekken en gaan duiken, maar Frank kreeg oorontsteking. dus hebben we het bij snorkelen gehouden. hierbij waren we in ons enthousiasme iets te ver buiten de kust gegaan en dacht Ankie dat ze bijna ging verzuipen na wat slokken zeewater te hebben gehad. maar we hebben het overleefd. gisteren hebben we de oversteek van gili naar lombok gemaakt en onze eerste (en waarschijnlijk ook direct laatste) nacht ooit in een resort doorgebracht. nu een leuk hotel gevonden. we willen kijken om een 2 daagse trekking naar de vulkaan rinjani te maken, dat gaan we nu eens regelen. tot het volgende verslag, Frank en Ankie.