Hallo allemaal,

Hier weer een update van onze reis. Inmiddels zijn we weer terug op Bali, in Ubud om precies te zijn. Het vorige verslag waren wij geëindigd met de info dat we de vulkaan Rinjani op Lombok wilden beklimmen. Vooraf hebben we op meerdere plaatsen geinformeerd en de tocht zou goed te doen zijn! Dit hebben we dan ook gedaan, althans we hebben een poging tot gedaan. 's morgens om 05.00 u werden we door de broer van Schumacher opgehaald en naar het beginpunt van de hike gebracht, Senaru. Waarom de broer van Schumi? Deze beste man scheurde door de straten alsof het een F1 wedstrijd was. Om 05.30 u sprong hij uit de auto voor het ochtendgebed (90% van de bevolking van Lombok is moslim), om daarna door te racen. Aangekomen bij het beginpunt werden we ontvangen met pannenkoeken (om 06.45 u, mmmm). Hier werden we voorgesteld aan onze andere lotgenoten. In totaal waren we met 7 mensen, 4 Australiërs, 1 Engelsman en wijzelf. Er ging 1 gids mee en een aantal dragers die het eten, tent etc meezeulden. Na ons te hebben ingeschreven zijn we om 08.00 u begonnen met lopen. De eerste 5 minuten gingen goed, over vlak gebied. Maar daarna begon het: alleen maar bergop over moeilijk begaanbaar pad (telkens je weg zoeken door boomwortels, glad door regenval de dag ervoor, en dan de hitte van de jungle). Wij hadden ons een tocht zoals in Suriname voorgesteld, maar dit was echt een hel. Na 2,5 uur te hebben geklommen had Ankie het helemaal gehad, zeker toen de gids vertelde dat het nog 4,5 u klimmen was en het zwaarste stuk nog moest komen. Toen heeft Frank al flink moeten inpraten en motiveren. Eindelijk kwamen we bij post 2 (er waren in totaal 3 rustposten), waar we middagpauze met lunch hadden. Dit is dan een open plaats waar ze een overkaping hebben gebouwd. De gidsen en dragers maken hier dan een vuurtje en koken daarboven: lunch was wat pap iedere middag eet, cup a noodle! Daarna ging het wel weer en gingen we er vol goede moed tegenaan. Totdat...........er een gigantische tropische storm losbrak, het kwam met bakken eruit en binnen een minuut waren we tot op de onderbroek nat! We konden nog net de fototas redden, maar de rugzak met schone en vooral droge kleren was niet meer te redden. Het hield niet op met regenen, en het vooruitzicht om de nacht koud en nat boven op de berg door te brengen was niet erg aantrekkelijk. We hebben dan ook besloten om rechtsomkeer te maken en met z'n tweetjes terug te keren. En nee Bart, we zijn geen watjes!! Dit was makkelijker gezegd dan gedaan, door de regen was het pad superglad geworden en we waren toch verder geklommen dan we dachten. Uiteindelijk waren we om 18.30 u in het duister weer beneden, de hele dag alleen maar geklommen en gedaald en doodop. Onze voeten zaten onder de blaren door het zwembadje in de schoenen. Gelukkig konden we nog een taxi naar Senggigi krijgen, om 21.00 u kwamen we daar aan. Het hotel dat we de avond ervoor hadden was super, dus op goed geluk weer daarnaartoe. de Nederlandse beheerders waren er niet, maar de bewaker liet ons in een huisje. Na heerlijk te hebben gedoucht lag Ankie al in bed, toen klopten de beheerders aan blijkbaar was het huisje nl gereserveerd! Maar dit was aan Indonesische mensen die niet kwamen opdagen. Gelukkig konden we dus blijven!

We zijn nog 2 dagen hier gebleven, gerelaxed aan het zwembad en Ankie heeft genoten van een Balinese specialiteit: massage! Vooral de laatste avond zullen we niet snel vergeten, in een Warung hebben we de lekkerste king prawns van de bbq gehad, echt smullen.

Daarna de boot naar Bali genomen en doorgereisd naar Ubud. Een leuk stadje wat meer in het binnenland. vanuit hier kun je veel dagtrips maken. Zo zijn we gisteren naar mengwi geweest, waar de royal family temple was. ook hebben we de beroemde koffie luwak gehad. dit dure bakkie kost eur 5 per kopje. het wordt gemaakt van bonen die door een katachtig dier worden opgegeten en weer uitgepoept.het was goede koffie, maar volgens ons nogal overhyped. daarna naar de monkey temple, waar we direct weg wilden. het was verschrikkelijk, je kon met een slang of supergrote vleermuis op de foto en dat was het. not our cup of tea. maar daarna kwam gelukkig wel iets moois, maar ook erg toeristisch, de zeetempel tanah lot. dit was erg mooi.

nu nog maar 2.5 dag te gaan. morgen gaan we nog een leuke trip doen en dan nog wat souvenier jagen.

heel veel groetjes en dikke knuffel,

frank en ankie